Yikilmiş Köprülere Benzer Ayriliklar
 
Başım dönerdi seni her gördüğümde
Göğsüm delinirdi her bakışında
Kış uykusundaydı sanki aşk.
Karanlığımı alırdı ay...alırdı da
Bir tek sen göremezdin
Aşkımızı alıp yazlık mekanlarda
Transparan düşlerle onarırdın…
Sızardı her bir yerlerinde sevda-MIZ!
Halbuki kimliksiz bir son savaşçıydı aşkım
Yine de kuşatılmış bir mezra suskunluğuyla
Öylece bakardım ardından.
Bir tek sen bilemezdin.
Bir yürek fırtınasıydı benimki
Faili meçhulde eşgalim
Kendimce vurulurdum
Ve en çok da
Seni düşünürken
Kanlı bir çift göz gibi
Doğrulurdu bana namlular
Bir tek sen anlayamazdın
Ah ulan kahpe dünya
Vuruştuk mayısın on sekizi,
Eylülün on ikisi…miydi takvimler
Yıkılmış köprülere benzemişti ayrılıklar.geçilmiyordu
Sen orada,ben burada
Karanlığımı alırdı ay.
Seyre gelirdi cümle alem
Bir tek sen göremezdin.