Tut ellerimden bugün içerimde depremler oluyor
Güneşler eriyor gözlerimde benliğim kayboluyor
Konuşmak için yureğime dokunuyorum duruyorum
Heybesini kaybeden derviş gibiyim tut elimden ölüyorum

Ne hasretin avutuyor nede hayalin bende kalıyor
Terki ben eylemişsin içim bir çocuk gibi ağlıyor
Çaresizliğin son prangalarını yine ben taşıyorum
gül dalından kırılmadan ne olur tut elimden ölüyorum
Ne olur tut elimden ölüyorum
Kangrene dönmüş çileler
acılar bir tutam daha büyümüş
serseri oyunlarımı oynuyorum
güneşin gözlerinden boşalıyorum
Mazimden büyüyen bir kahır var bende
çığlıklarım yükseliyor yalnızlığım doluyor
Ne olur tut ellerimden ölmeyi bilemiyorum

Hep bir şeyler yazıyorum

bir gün bir şey beni yazacak

kan damarımdan beni soluklayacak

her kelime asice beni kaydıracak

bir ibrahimi balta bir eyyüp sabrı vuracak

ve ben yine yazacağım yıkıntı yerlerimi

gün olacakki yine beni arayacak

kaçıp durduğum şu yureyim

gözlerinize sağlık arkadaşlar beğendiğinize sevindim Resimlerin Görüntülenmesine İzin Verilmiyor. Üye Ol ya da Giriş Yap

yüregine saglik dostum

Tut Ellerimden

Bulaşmış yalnızlığa adımlarım geride yitik düşlerim

Kentlerin yanılgılarından birikiyor hep umudlarım

Sonsuzluğuna kapanıyor bir bir hayallerim

Tut ellerimden açılsın önümden kutsal ufuklarım


Tut eLLerimden,

Hüzünler dolusu yaLnızlık büyüyor yüreyimde

Alkışların ritimlerinde büyütüyoruz erdemliği

Şarkılar leş dudakların kirli oyunlarında kirleniyor

Tut Ellerimden şarkılarımın yerini ağıtlarım alıyor


Tut ellerimden geceler uzuyor akışımda

Zaman bir av gibi peşimde koşturuyor

Hangi köşede açılıyor bilmem vakitlerim

Ellerimden sunarken ruhumu sana tut ellerimden

( MuSaB^^ )