TARİHİMİZDE EBRUCULAR



HATİP MEHMET EFENDİ: (? – Nisan 1773) Ayasofya Camii’nin hatibi olması sebebiyle Hatip Mehemet Efendi olarak anılmaktadır. Hocapaşa’da ki evinde çıkan yangında eserlerini kurtarmak isterken kendiside yanmıştır.



ŞEYH SADIK EFENDİ: (?- Temmuz 1846) Buhara’ nın Vabakne şehrinde doğmuştur. Ebruyu iki oğluna da öğretmiştir. ( Edhem ve Nafiz Efendiler)



HEZARFEN ETHEM EFENDİ: (1829- Ocak 1904) Babasının ardından o da “Üsküdar Özbekler Dergahında şeyhlik yapmaktadır. Ethem Efendi oymacılık, marangozluk, mühürcülük... vs. gibi pek çok dalda uğraş vermektedir ve bu yüzden bin sanat sahibi anlamına gelen Hezarfen lakabını almaktadır.



NAFİZ EFENDİ: Hezarfen Edhem efendinin kardeşidir. Elimizde pek bilgi ve eserleri bulunmamaktadır.



SAMİ EFENDİ: (1838-1912) Ebruculuğu, Hezarfen Edhem Efendi’nin yakın arkadaşı olduğu sebebiyle öğrenmiş olan çok iyi bir hattatdır.



AZİZ EFENDİ: (1871-1934) Aziz Efendi de ebruculuğu Edhem Efendi’den öğrenmiştir.



NECMETTİN OKYAY: (1883-1976) Birçok çiçek şeklini yapıp da ebruya kazandıran çok önemli bir ebrucu. Akkase tekniği de ona aittir.



ABDÜLKADİR KADRİ EFENDİ: (1875-1942) Kadıköy Osmanağa Camii imamı ve hatibidir. Ebruculuğu Edhem Efendi’den öğrenenlerdendir.



BEKİR EFENDİ: Kağıtçılar çarşısında sadece battal ebru yapıp satan bir ebrucu idi.



SAMİ OKYAY: (1910- Haziran 1933) Ebruculuğu babası Necmeddin Efendi’den öğrenmiştir.





SACİD OKYAY: (1915-1973) Ebrucu ve eski tarz cild hocası olarak vazife yapmıştır.



MUSTAFA DÜZGÜNMAN: (1920-1990) Ebruyu akrabası olan Necmettin Okyay’dan öğrenmiştir. Sanayi devrimi sonrası el emeğine olan ilginin azalmasına rağmen sanatımızın ilerlemesi için çalışmalarına hiçbir taviz vermeden devam etmiş ve yeni nesillere aktarmıştır. Ve tüm ebrucular için müthiş önemli bir şahsiyettir.



NİYAZİ SAYIN: (1927- ) Ebruculuğu Mustafa Düzgünman’dan öğrenmiştir. Aynı zamanda çok ünlü bir neyzendir.