Bu son
Konuşmam artık…
Ne sen varırsın farkıma ne de diğerleri
Zaten sevmezdim ben ağzıma bir zamk gibi yapışan bu kelimeleri
Bir bahanem oldu işte
Sustum…
Bu son
Konuşmam artık…
Bundan sonra her şeyi içimden söylerim
Ne sen duyarsın artık ne de diğerleri
Dolmuş şoförüne bir lirayı içimden uzatırım
Bakkaldan iki ekmek isterim içimden
Hatta sen yokken
Sokaklarda içimden söylerim o çok sevdiğimiz şarkıyı
Ve ıslık bile çalmam
İnan o da içimden
Her şeyi bu ufacık gövdeme sığdırırım sığdırmasına da
Peki yaaa… Seni sevdiğimi nasıl söyleyeceğim içimden
En çok da bundan korkuyorum
Sustum…
Bu son
Konuşmam artık
Ne sen bilirsin ne de diğerleri…
Kafam da ki kulaklarımı gelirken avuçlarıma alıp yolun öte yanına fırlattım
Hangi yoldu nereden geldim şimdi kulaklarım nerede bilmiyorum
Ne söylüyorsun onu da anlamıyorum
Zaten anlasam da konuşamıyorum
Her şey içimden
İçim suskun
İçim sağır
Hayır, duymamaya da katlanırım katlanmasına
Amaaa! ! !
Beni sevdiğini söylersin yaaa…
Sonra
Bende duyamam
En çok da ondan korkuyorum
Sustum…
Ben sustum susmasına da
Ardımdan sende sustun
Sonra senin kulaklarını avuçlarımıza alıp vapurdan denize fırlattık
Önceden her vapura bindiğimizde dilek tutup bir tane para fırlatırdık ya denize
Tıpkı onlar gibi attık kulaklarını
Artık sende duymuyorsun
Biliyorum…
Sustun…
Sonra her şeye alıştık seninle…
Konuşmamaya…
Duymamaya
Dolmuş şoförünün suratsız bakışlarına da alıştık
Ve anladık
Aslında duymasak da unutmadık birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi
Ben sustum
Sonra sen
Ve de tüm kelimeler…
İçimiz suskun
İçimiz sağır
Korkuyordum…
Peki ya küsseydik? ? ?