Resimlerin Görüntülenmesine İzin Verilmiyor. Üye Ol ya da Giriş Yap

Oturdum penceremin kenarına bir tarafıma güneşi diğer tarafıma yağmuru aldım, şu anda ikisi birden göz kırpıyor Adana’ya, sanki ikiside beni almak istiyor dünyasına. Uzaklara bakıp daha önce yaşadığım herşeyi unutmak istiyorum, geçmişten gelip belleğimi süpürüp giden anılardan bir sevgi anını çıkarıp onu yaşamak istiyorum, ebediyen o anda kalmak istiyorum. Sevgisizlik adına artık bir damla kalmamış tahammül gücüme sığdırabileceğim, sevgi adına yaşatılan üzücü şeyler, çok komik travmalarda hatta travma da değil çok komik gelebilecek bir zorlukta bile dağıtıyor yaşamla ilgili düşüncelerimi. Yaşayanlar yaşanacak tüm güzellikleri alıp gitmişler, hayatın hep üzücü yanı kalmış gibi, ne basit bir anlatımdı değil mi? Ne kadar hüzün koksa da gözlerimde uçuşan hayat rüzgarı, insanın içindeki coşkuyu tanımlayamıyor bu sözler, içimdeki fırtınayı anlatamıyor bu haykırışlar. Artık basit yaşamın basit sorularından soruyorum kendime, illaki bir neden mi olmalı gülümsemek için, sevmek için? Sözlerimden beni yolunu kaybetmiş bir kaşif sanma,  yeni bir keşfe çıkmadım, arayışlarda değilim, herkes dudaklarında gezdirirken gece lambasını, ben gördüğüm ay ışığını gözümde büyütmüyorum. Bunları yazıyorum çünkü bazen ben yazdıkça dünyanın sustuğunu hissediyorum, eger bu cümlelerim yaşamı susturup beni konuşturacaksa, sevmeyi konuşmak istiyorum. Sevmek güzeldir, iyi ve güzeli sevmek ise bir başka güzeldir, sevmek birisinin senin icin özel olmasıdır, en yakının gibi hissetmektir. Uzak bir yıldızı sevmek gibi olsa bile, binlerce ışık yılı uzaklıktan bile icini ısıtan yıldız gibidir, yüreğinin yüzüne vuran ışıltısıdır. Yalnızca iyi ve güzel olana rastlamak mıdır sevmenin püf noktası? Buna net cevap veremiyorum ama ben dışarıda kalmaya uğraştıkça icimde birsey mıknatıs gibi beni yaşamın içerisine doğru çekiyor sev, sev, haydi tüm duygularınla sev onu diyor. Bu öyle bir cekim ki mantıklı bir acıklaması ve nedeni yok, ben de bilmiyorum. Ama bu güçlü cekimi bir güzel yüreklimle yasamak olasılığı bile beni gülümsetmeye yetiyor. Eskiden sigara paketlerinin üzerinde yazılan kötü cümleleri bir dilek, bir temenni gibi görüyor ve üzülüyordum, ben de buraya yazdığım duygularımı artık küçük kağıtlara yazıp rüzgara bırakmak istiyorum, insanların arasında uçsun, rüzgarın istediği yere konsun, istediği insana bir tatlı nefes, sevgi sunsun.