Bambaska, esrarengiz bir dünyadayim sanki,
Renk cümbüsü içindeyim.
Zaman tüneli midir nedir burasi ?
Bir bosluk çekiyor beni ;
Kendimi yemyesil çayirlarda buluveriyorum.
Kimsecikler yok, ne cin ne peri ...
Ah, bir de ne göreyim !
Bir fidan yükseliyor göge dogru,
Büyüyor, büyüyor, çiçeklerle donaniyor ...
Ardindan çocuk sesleriyle, kus korosu ...
Gülüyorlar, oynuyorlar çocuklar.
Yalniz çocuklar mi ?
Büyükler de sevgi dolular ...
Birbirlerine olmuslar destek ;
Agacin etrafinda toplanmislar ,
Topluyorlar sevgi meyvalarini.
Gözlerde sevgi isiltisi, sevinç pariltisi,
Yüzlerde mutluluk ifadesi.
Katiliyor eglenceye tabiat da ;
Kulaklari oksayan tatli bir melodi sariyor her yeri ...
Kus civiltilari, ari viziltilari, kahkahalar ...
Rengarenk kelebekler, mis kokulu çiçekler ...
Yemyesil kirlar ...
Sen sakrak, mutlu, huzurlu, simsicak insanlar ...
Dayamamayip ben de giriyorum aralarina ,
Hep birlikte sevgi türküsünü söylüyoruz,
Kol kola, omuz omuza ...
Aman Yarabbi, me güzel bir alem burasi !
Sevgi kol geziyor burada.
Tam mutlulugu yakalamisken,
Bir vapurun sesi çinliyor kulagimda,
Beni bu dünyadan alip,
Mutsuz, huzursuz bir dünyaya götürüyor ;
Beni kötü gerçeklerle basbasa birakiyor.
Megerse dalmisim denizi seyrederken ,
Gitmisim rüyalar alemine.
Ama gerçek sevgiyi bulacagim,
Dünyanin bir ucuna gitmak zorunda kalsam bile ...

Gamze YÜKSEL