O kadar yalnızdı ki halının üzerinde uçuşan tozları gözlemliyordu. Düşünecek pek bir şeyi yoktu hayatta. Acaba kaç kişi vardı şu dünyada onun gibi yalnız, onun kadar çaresiz. Uzandığı kanepeden doğrulmak istedi ama o gücü kendinde bulamadı. Camın ötesinden en sevdiği müziğin belirli belirsiz gelen sesini duyuyordu. Gözlerini kapadı sanki bulutların üzerinde sallanıyordu ve o şarkı gökyüzünden geliyordu. Bir süre bu güzelliği bozmamak için öylece kaldı yerinde. Sonra şarkı nın sesi kesildi. Gözlerini sıkıca kapıyordu ne olurdu tekrar duysaydı o mırıltıları. Ama duyduğu müzik sesi gelmedi tekrar, gözlerini açtı ve dertop oldu oturduğu yerde. Camın önüne gitti aşağıya baktı seyyar bir satıcı meyve satıyordu tezgahında eskilerden kalma bir radyo ile. O radyo aralıklı olarak bulduğu frekans ile yayın yapıyordu sokağa.. . Linklerin Görülmesine İzin Verilmiyor. Üye Ol ya da Giriş Yapmek güzel bir şey diye düşündü tekrar yerine dönerken.