Ayrıntılı Konu Bilgileri
Sayfa BaşlığıKonu: Ölünce Ölmüş Mü Olacağız?
Mesaj SayısıMesaj Sayısı: 0 cevap var
OkumaGösterim: 863
Google Özel Arama

Gönderen Konu: Ölünce Ölmüş Mü Olacağız?  (Okunma sayısı 863 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

    orkide

  • Özel Üye
  • *

  • İleti: 5263
  • Nerden: Almanya
  • Rep: +1521/-1
  • Cinsiyet: Bayan
    • Profili Görüntüle
  • Çevrimdışı
Ölünce Ölmüş Mü Olacağız?
« : 11 Nisan 2010, 13:44:23 »


 


Ölünce ölmüş mü olacağız ?


6 Günlük embriyo

Karanlıktaymışlar.
İki embriyo, bir ana rahminde…
Her şeyden habersiz bekleşiyorlarmış, sudan bir beşiğin içinde…
Sarılıp birbirlerine, karanlıkta uyumuşlar öylece…
Haftalar geçmiş, ikizler gelişmiş.
Elleri, ayakları belirginleşmiş.
Gözleri çıktıkça meydana,
İkisi de çevrede olup biteni fark etmiş…
Ne rahat, ne güvenli bir dünyaymış bu…
Sıcak, ıslak, sevgi dolu…
‘Öyle güzel bir dünyada yaşıyoruz ki’ demişler, ‘…bize ne mutlu…’
Gel zaman git zaman, çevreyi keşfe girişmişler.
Bu karanlık dünyayı ve hayatın kaynağını deşmişler.
Onları besleyip büyüten kordonu fark edince
O kordonla kendilerini besleyen Anne’lerine teşekkür etmişler.
Sonra başlamış bir varoluş tartışması:
‘Buraya nereden geldik, biz nasıl olduk’ diye sormuş ikizler…
‘Annemiz’ demiş biri, ‘O bize can verdi.’
Ne biliyorsun’ diye itiraz etmiş öteki, ‘Sen hiç Anneni görmedin ki…’:
Belki de o sadece zihnimizdedir. Anne inancı bizi rahatlattığı için uydurduğumuz bir şeydir.’
Süredursun ana rahmindeki tartışma, ikizler büyüyüp gelişmişler.
Rahme sığmaz olup tekmeleşmişler.
Artık parmakları ve kulakları varmış kerataların…
Büyüdükçe anlamışlar ki, yolun sonu yakın…
Gün gelecek, bu güzelim hayat bitecek;
Karanlık bir yolculuk, onları bir başka diyara çekecek.
‘- Buradaki hayatımızın sonuna yaklaşıyoruz’ diye fısıldamış ikizlerden biri efkarla…
‘- Ben gitmek istemiyorum’ diye diretmiş öteki; ‘doyamadım ki daha hayata…’
‘- Ama mukadderat alnına yazılandır; dua et, belki doğumdan sonra hayat vardır.’
Sormuş karamsar olan:
‘- Bir gün bize hayat veren kordon kesilecek. Ondan sonra başımıza neler gelecek?’
Şiirle cevaplamış iyim ser olan:
‘Birçok giden/ memnun ki yerinden/ çok seneler geçti/ dönen yok seferinden…’
Ve günlerden bir gün, yer sarsılmış, duvarlar kasılmış.
Dayanılmaz sancılarla ikizler beklenen günün geldiğini anlamış.
Buruşuk kollarıyla birbirlerine son kez sarılıp vedalaşmışlar.
Ve ‘ömrümüz bitti’ diye çığlık çığlığa ağlaşmışlar.
Azrail sandıkları bir el kesmiş onları hayata bağlayan kordonu,
Ağlaya ağlaya karanlık bir koridordan öbür hayata çıkmışlar.

Hayatı sadece dünyadan ibaret sananlar gibi, yaşamlarının sadece ana rahminde olduğunu ve doğunca öleceklerini sanıyorlar..

Kimbilir belki de biz de
yanılıyoruz onlar gibi..
Ölünce ölmüş değil,
belki de doğmuş olacağız..
Nereden bilebiliriz ki!

Can Dündar
« Son Düzenleme: 11 Nisan 2010, 13:56:10 Gönderen: orkide »
Resimlerin Görüntülenmesine İzin Verilmiyor. Üye Ol ya da Giriş Yap

            AÇIK KALPLE KONUŞAN DÜŞMAN, İÇİNDEN PAZARLIKLI DOSTTAN DAHA iyidir.


Paylaş delicious Paylaş digg Paylaş facebook Paylaş furl Paylaş linkedin Paylaş myspace Paylaş reddit Paylaş stumble Paylaş technorati Paylaş twitter
 

Benzer Konular

  Konu / Başlatan Yanıt Son İleti
0 Yanıt
1027 Gösterim
Son İleti 12 Mart 2007, 16:14:23
Gönderen: lRespecteDl
3 Yanıt
3325 Gösterim
Son İleti 23 Nisan 2007, 09:31:42
Gönderen: BİTANEM
19 Yanıt
7987 Gösterim
Son İleti 03 Nisan 2010, 15:15:36
Gönderen: ?karar?
7 Yanıt
2705 Gösterim
Son İleti 05 Haziran 2009, 19:40:24
Gönderen: DERYA65
1 Yanıt
1624 Gösterim
Son İleti 15 Ocak 2010, 16:44:54
Gönderen: @@@kalpsiz@@@