OĞUL
                  Hiç hesaplanmamıştı bu gidişin,
Oysa hiç özletmemiştim
Beni terkedip gittiğin yerleri
Ruhumda bir cehennem ızdırabı
SEN GİDERKEN!
Şimdi gündüzlerim bir telaş geçiyor,
Geceleri HİÇ SORMA!
Kıyasıya kabus..
Daha yeni alıştım geceleri kalkıp üstünü örtmemeye,
Uykuyla barıştıramıyorum gözlerimi,
Uykuyla gözlerim sürekli dalaşmakta..
Artık sensiz ve sessiz evim,
Dört duvar dönüp
Neden bu ayrılık diye düşünmekteyim.
NİYE YOKSUN OĞUL?
Bana verdiğin bir ceza mı bu?
Peki ama niye?
Kimin, kimlerin vicdanı doğurdu
Çocuk aklına bu acımasız infazı?
Bin yıl yatardım özlem zindanlarında,
Suçum olsaydı,
Bin yıl kapanırdım dizlerine,
Af dilenecek bir özürüm olsaydı.
ONURUMSUN OĞUL!
Kim giydirdi yüreğime hasretinin kefenini?
Kemiğimde ilik,
Yüreğim de cansın OĞUL!
İntizar etmem sana.
Benim intizarım,
Hasretine alkış tutanlara.
Hasretini boynuma borç,
Sevgini yüreğime taç yapar,
Ana sabrıyla beklerim.
Damarımda akan sıcacık kanımsın,
SENİ ÇOK ÖZLEDİM OĞUL!


Gamze MERİÇLİ