Külü Savrulan Adam

Ben Ölünce Cesedimi Yakın                 

Ebû Hüreyre radiyallahu anh anlatıyor: “Rasûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: “Bir adam vardı, günah işleyerek nefsine zulmetmekte çok ileri idi. Ölüm gelip çatınca oğullarına dedi ki: “Ben ölünce, cesedimi yakın, külümü iyice ezin ve rüzgarın önünde saçın, Allah’a yemin olsun, eğer Rabbim beni bir yakalarsa hiç kimseye vermediği azabı verir!”

Ölünce, bu söylediği ona yapıldı. Allah da yeryüzüne emrederek:

“Sende ondan ne varsa bana toplayıver!” dedi. Yeryüzü de topladı. Adam ayakta duruyordu. “Sen böyle bir vasiyeti niye yaptın?” diye Allah celle sordu.

“Senden korktuğum için ey Rabbim!” cevabını verdi. Allah Teâlâ hazretleri bu cevap üzerine onu affetti.”

(Buhârî, Tevhid 35., Enbiya 50.; Müslim, Tevbe 25)