Su insan bin turlu hülyaya dalar
Zerreyi kareyi sele çevirir
Kimi de boş boşa fikrini yorar
Harcanıp tükenmiş pile çevirir

Bazıları koşar bir uğraş verir
Her sözü fikriyle camlar devirir
Kimisi uslanmaz dümen çevirir
Bazısı sırımı tule çevirir

Çiçekler dökülür gelinir sona
Dallarda meyveler can verir cana
Bir gülücük bile yeter insana
Arifler manayı dile çevirir

Vakit gelir yaprak solmaya baslar
Uğraşıp rızkını almaya baslar
Ol deyince yoklar olmaya başlar
Rahmet kesilince kule çevirir

Güz gelir tabiat çulunu soyar
Gökteki yıldızlar duramaz kayar
İnce her taşı da yerine koyar
Koca kainatı sala çevirir
 
Sabit İnce