Sen var ya sen, kapkara bir günde, ansızın yüz yüze geldiğim bir dost gülümsemesi gibisin... Hani, ya karşılık verirsin sevincine, gülümsersin;
ya, dolmuşsundur, ne varsa bırakırsın omzunda, derdine ortak edersin! Ne bileyim, belki berbat bir gün geçirmişsindir, sıkmaktan sızlıyordur
dişlerin, cümle ilacın geçiremediği bir ağrı peydahlanmıştır başında; dost bir ses duyar duymaz ya unutursun yaşadıklarını, ya anlatırsın; bilirsin
dinleneceğini, avutulacağını. Sen var ya sen; apansız kavuşmaların tatlı sarhoşluğu, kopuşların isyankar çığlığısın! İşte, yağıyorsun yine!
Vücudumda bir kırıklık, ruhumda bir sıkıntı, yüreğimde sebepsiz bir sızı varken hem de! Böyle zamanlarda; ya toprağa uyup çıldırıyorum sevincimden, ya bulutlara özenip kurtuluyorum yüklerimden. Artık eskisi gibi zorlanmıyorum ağlarken; hele, caddelerde sular sellere karışırken hiç! Gökyüzü ağlarken, okyanusta bir damla göz yaşlarım ve ... Ay, yıldızlar, hatta bulutlar bile yok ortalıkta; silik bir şehir, gri bir gökyüzü, sinsi
bir yaz hüznü, ıslak bir rüzgar var! Bu gece, ağlamaktan yana yaptım seçimimi, kötü bir gün geçirdim! Belki, bir dostu incittim dün; Onu, beni
sevdiği kadar sevmediğimi düşündü. Belki, yüreğimden kara bir tren çıktı yolculuğa, umut yüklü.Ne elimde avucumda kırıntısı, ne peşinden koşmaya
takatim yoktu!. Belki, ateşim vardır şu an, sadece sayıklıyorumdur. Üşümem de bu yüzdendir, hüzün değildir beni titreten! Havada uçuşan sarı
yapraklar da üşüyor mudur? Onlar da kötü olmakla suçluyorlar mıdır rüzgarı; yoksa iyi şeyler mi geçiyordur akıllarından, yapraklar düşünür mü?
iyi bir dost ol ve tut ellerimden; bilmediğim yerlere savurmasın kötü rüzgar! Bilmediğim yerlerde; tanımadığım insanlar, alışmadığım hüzünler,
duymadığım yalanlar ve dostum olmayan yağmurlar var! Bil ki; ne ruhumu, ne yüreğimi teslim edemedim hiç kimseye ben kolay kolay!
İşte bu yüzden can olduğun gibi kal yüreğimde.. karalar senden uzakta kalsın...CANIM...