isim verilmeden yapılan konuşmaların, yazılan makalelerin kimleri muhatap aldığı yönünde akla gelebilecek bazı şüpheler-sorular doğurabilir. İlk etapta oldukça manidar karşılansa bile, düşünmeden aceleyle karara varmayı önlediği için oldukça olumludur. Aslında olması gereken bir durumdur ve  birçok faydası bulunmaktadır.
Bu şekilde yapılan tanımlamalar-yorumlar en azından yazan-konuşan açısından dedikodu niteliğinde değildir ve insanı düşünceye davet eder. Konuyu böyle düşünmek daha mantıklı olur. Zira dedikoduyu yapan mutlaka isim kullanır ve onun için her fırsat bir ganimettir.

İnsanın insan yapan en önemli özelik isim zikretmeden yaptığı konuşma ve yazılardır.
İsim zikredilmeyen eleştirilerde  hedef belirlenmediği için, kimse kimseyi töhmet altında tutamaz. ve ilk bakışta bir olumsuzluk yaratmaz.Ortaya konan felsefeden herkesin kendine göre bir pay çıkarmasına,  söylenenleri üstüne almasına yardımcı olur.

Evrenselleşmeyi etkili bir biçimde yaşamayan ise, isim kullanarak hedef alır. Gerek normal, gerekse mistik yaşamda ya da dinsel tartışmaların yapıldığı bir boyutta isim kullanılmaması son derece önemlidir.. Saygı gösterilen ilişkilerde bu hususa çok dikkat edilir. Çirkinliklerin olduğu yerde diikkat edin bol bol isim zikredilir. İsimli konuşmalar dinsel düşünce çerçevesinde  bir yığın olumsuz, zırva denebilecek yorumlara konu olmuş, bunun neticesinde bir çok insan zarar görmüştür. İnsanların hayallerini yıkmak doğru bir iş değildir

Mesela bir kişiye bir insanın sevgisini anlatabilmesinin çok değişik yolları vardır. O kişiye direkt olarak “seni seviyorum“ dense, belki o kadar etkili olmayabilir. Ayrıca bir kişinin yaptığı hata yüzüne vurulmadan, sembollerle anlatıldığında ne kadar etkili olur tahmin edersiniz değil mi?  Onu kırmadan sarf edeceğiniz dolaylı anlamlı sözlerin değerlendirilmesi çok daha fazladır. Anlatmak istediğim, bu paralellikte bir şeydir..
Genel amaçlı bir mesaj verilirken, bir insanın üzerinde şüphe yoğunlaştırmamaya özen göstermek, yapılacak en makul iştir.
Bir konu hakkında isim zikretmeden konuşmak veya yazmak, insanın o anda kendi bulunduğu durumu da cazip hale getirir. Ona yapılan yöneliş üst seviyeden olur. Bu sayede  isim kullanılmadan işaret edilenle birlikte, diğerlerinin de kendilerine çeki düzen vermesi sağlanır...

İnsanları fişlemeye gerek yok. Her konuya malzeme olmaya da tahammül edemezler. Fikir üretenler bunu bildiklerinden isimle oynamazlar, isimlerle oynaşmazlar.
Ben, sıra dışı  insanların isim kullanmadıklarını, meramını bu nedenle daha iyi anlattıklarını ve her durumda kendilerini daha özgür hissettiklerini görmekteyim.
ahmet f. yüksel
(alıntıdır)