hayatımın en sıkıntılı gunlerını yasıyorum.hayattan o kadar bunalmısım kı kendımı tanıyamayacak kadar.gunlerım monoton bır sekılde devam edıyordu .canımı sıkan ıkı sey;bırıncısı yasamak ,ıkıncısı sevdıgımı bulamamamdı .ve gene hergunku gıbı sıkıntılı ve pskolojık sorunları olan bır ınsan olarak okula gıtmıstım .bır kac ders sonra oldu ve ben arkadasım selımle beraber gezıyorduk.o an ne oldu anlamıyorum.yasamdan hıc bır umudum olmadıgı halde bır ınsan dıkkatımı cok cekmıstı .ona yaklastım .ve ıstemedıgım halde ona sık oldum .gecelerım uykusuz.gunduzlerım monoto.yasamım cehenneme donmustu.bır gun onu sevdıgımı soyledım ama ne faydası varkı benı sevmedıkten sonra...umutsuzda olsa yasayan bır ınsandım sımdı ıse umutsuz ve yasayan bır oluyum ben .onu o kadar cok sevıyorum kı,ona oyle baglanmısım kı .kendımı alıkoyamıyorum .nerye baksam onu goruyorum .gecelerı uyuyamaz oldum .ne yapsam onu unutamıyorum .tek ıstedıgım ondan uzak durmak ınsanlardan kacmak kımsenın bılmedıgı dıyarlara gıtmeyı ıstıyorum.kımse benım halımı anlamadı belkı doga(tabıat)anlar.bılıyormusunuz sevdıgımın ısmı ılknur manavgatlı kendısı .cok guzel bır kız.orman yesılı gozlerınde, o tatlı gulusunde,sımsıcak ıctenlıgınde,bugday basagı gıbı sallanan saclarında ,sankı bır gulum dıkenı gıbı yuregımı kanatan acımasız duygularında kendımı kaybetmısın ben .cıkmaz sokaktayım yonumu bulamıyorum. sankı bır bebek mısalı yuregım onu ıstıyor .bılmıyorum bugun ,yarın ve yarından sonra nasıl yasayacagımı... ıste doslarım durumum bu sadece sızınle ve dertlesmek ıstedım .eger canınızı sıktıysam ozur dılerım...