Ben küçükken düşmüşüz gurbetin yollarına, sene 1973 hayal meyal aklımda

Kardeşim ali yeni doğmuş, minicik bir bebekti kundakta

Ve ağlayışları, ağlayısları sanki isyandı zalim gurbet ocağına

Babam bizden  önce gitmiş almanyaya, iki sene sonra bizide aldırdı yanına

Gözüm arkada kalmasın, etrafımda olsun çocuklarım dermiş anama

Mercedeste işciydi babam, yüregi bileği kuvvetli delikanlı bir adam

Benim gibi oda severdi hayal kurmayı, kendinden büyüktü belkide umutları

Söz vermişti hepimize, kitabın üzerine yemin etmişti, alacaktı kırmızı mercedesi

Kız gibi araba derdi babam, önce gıcır gıcır yıkycaksın, sonra bide pasta cila çekeceksin

Atacaksın çocukları arkaya, koyacaksın ferdinin son kasetini

E  tabi birazda açıcaksın teyibin sesini , sonra ver elini TÜRKİYE

 

Zavallı annem, annem hep evdeydi korkardı sokağa çıkmaya

Dil bilmem, yol  bilmem der gece gündüz ağlardı

Babamın iş dönüşleri bayramımız olurdu, daha o gelmeden soframız kurulurdu.

Kokusu hala burnumda, buğusu gözümde, kaynayan çorbamızın

Ah derdi anam yetmezdi.. sonra durur derin birde of cekerdi.

Köyün tarhanası olacaktı bey, köyün ekmeği...

Her sofrada gözleri dolardı, ve hasretle kabaran yüreği.

Bi gün hepimize müjde verdi babam, bu bayram TÜRKİYEDEYİZ dedi

Içim içime sığmadı, sabaha kadar uyumadım

Peki ya mercedes hani kırmızı arabayla gidecektik köye

Şaşıracaktı herkez, katırcıların Yusuf küçük dilini yutucaktı

Şapkası ucucaktı muhtar eminin, bizim Kamil bi zenginlemiş ki görme diyecekti Salim ağaya

Ağ yutkunucak, başını öne eğicekti

Meraklı Hüsniyenin ağzı bi karış açık kalicak, çatlıyacaktı hasetinden

Nazlı bir gelin gibi köyün yollarında gezerken bizim araba,

köyün çocukları çığlık çığlığa koşucaktı peşimizden, vay be arabaya bak diyecekti bi tanesi

Bütün köy, bütün köy bizi konuşacaktı, nazara geliriz vallahi demişti anam, kurşun döktürmeli

Arabasız nasıl gideriz köye, Annem önce ev istemiş, araba her zaman alınırda ev alınmazmış

Ahirette iman, dünyada mekan derlermiş TÜRKİYEDE, zavallı babam, herzamanki gibi fedakardı

Umutlarını ertelemiş, en büyük düşünü birakmıştı zamana

Annem ilk defa birşey istemişti ondan, geri çevirmedi, yere düşürmedi sözünü

Annem mutlu, babam umutluydu, alıcaktı mercedesi, alıcaktı...

 

Amcamın çocuklarına çikolatalar alıcaktı babam, dedeme gözlük, nineme çicekli pazen

Muhtar marlboro ısmarlamış, kahvede kağıt oynarken tütürürmüş bazen

Ne çok istiyorum köyüme kavuşmayı, bu kavuşma bitimi olacak acılarımın

Yıllarca çektiğim sancılarımın keyifli intiharı

Kimse AUSLÄNDER demiyecekti bana, kimse YABANCI

Ve bethovenin 9. senfonisini çalmıyacaktı sokaktaki kemancı

Frau Bäckere ve Herr Müllere inat, türküler dinliycektik doyasıya

Türküler dinliycektik, türküler

 

Arife günü yollara düştük, trendeki herkezde talihsiz bir heyecan var

Bense giderek dahada sabırsızlanıyorum, geçmiyordu dakikalar

Kimbilir kaçıncı kez saati soruyordumki anneme, öfkeli bir ses böldü heycanımı

Homurdanarak elindeki gazeteyi uzattı yaşlı bir amca

Bu kadarda olmaz, yazıktır, ayıptır, günahtır dedi, neye kızmıştı acaba

Gözüm büyük puntolarla yazılmış habere takıldı, ev fiyatları artacak, ALMANCILAR yollarda

Bi anda gözleri doldu babamın, yumruğunu sıktı, ağlamadı, sustu, almancı ha almancı dedi yavaşca

Yüreği kan kustu, sızladı burnunun direği, cız etti içi ve bir anda, bir anda ateşe vermek istedi tüm geçmişi

ALMANYADA YABANCI; TÜRKİYEDE ALMANCI

Bi anda yaşlar boşaldı gözünden, biz kimdik, kendi VATANIMIZDA bile yabancımıydık yani

Ben ALMANCI değilim amca, ben YABANCI değilim; benimde ciğerim yanık, EZAN sesine hasret yüreğim

Benim hücrelerim türkü söyler, ağıt yakar gözlerim, sen görmesende kınalıdır ellerim

Ve tenim, tenim memleket kokar alabildiğini, benide gozlaklar ağlatır, yakar memleket şiirleri

Hüzün benide soldurur, ve bu dert, bu dert beni iflah etmez, ÖLDÜRÜR

Ben ALMANCI değilim, ben ALMANCI değilim amca, ben YABANCIN değilim

VATANIMA varır varmaz, önce toprağı öpeceğim

VE YEMİN OLSUNKİ  DOĞDUĞUM TOPRAKLARDA ÖLECEĞİM,

DOĞDUĞUM TOPRAKLARDA

 

Şebnem Kısaparmak