Uçtu kuş gün kafesinden
Kesti nefesi ciğerinden
Düğümlenir gülendam
Asıldı aşkı ateşinden

Sel aldı gözünü gülendam
Bir kurşunluk canı masum
Yükü vuruldu gülendam
Canı uzanmış yanında

Hiç sende insaf yok mu can alır sözlerin
Hiç sende vicdan yok mu sızlamaz yüreğin

Ne zaman süzülür hüzün başımdan
Ne zaman diner bu gözyaşım
Ne zaman silinir bela yazımdan
Ne zaman rahatlar bu gönlüm
  ERDAL