Gönderen Konu: FARKINDA MISINIZ, AY ORADA (Okunma sayısı 1802 defa)

ђ๏Ŧєєz · « : 11 Mart 2007, 19:42:36 »

İnsanın yüreği çabuk çürür. En çok kendine acı çektirir insan. En iyi tanıdığı kendisidir çünkü. Yaşamının yalancı olmayan tek tanığı kendisidir.

Kendini sever, hem de çok… Bu yüzden soru sorar kendine; yanıt arar. Yapacak o kadar çok şey vardır ki dönmek mümkün olsa geçmişe. Yalandan, kötülükten uzak o düş ülkesine… Yapacak o kadar çok şey var ki şimdiyi eskitmesek, bugünü geçmiş olmadan yaşayabilsek…

Anlatır durur kendini insanlara. İnsanlar ki, o hep en anlayışlı diye düşündüklerimiz. Arkadaşlar, dostlar; hatta bir umar sayıp hiç tanımadıklar…Kendi kendine söyleyemediğin sözleri bazen bir başka ağızdan duymak iyidir. Sadece sen bilirsin; anlatılan senin hikayendir…

Anlattıkça insan kendini, yabancılaşır kendine…

Anlatmak yabancılaşmaktı r biraz. İçimizde gizli, başkalarına sorduklarımızın yanıtları. Bunu bildiğimizden, sorgularken yaşam karşısında benliğimizi; kendimizin en acımasız sorgucusu ve hatta zaman zaman işkencecisi oluruz. Her ne kadar insana insan tarafından yapılan zulme karşı olsak da… İşkenceye en iyi direnen de biziz oysa. Bir yanımız bitip tükenmeyen sorular sorup suçlamalarını sıralar. Yapılan her hata, her başarısızlık, affedilmez bir suça dönüşmüştür artık. Susar diğer yanımız. Hüzne döner, acı çeker. Yanıt vermez, veremez. Susar sadece…

En adil olmayan yargılamadır bu. Hiçbir şey, hiç kimse bizim tarafımızda değil. Herşeyden, hepsinden tecrit edip kendimizi, iç sesimizle başbaşayız…

Kendimizin sorgucusu, tanığı, yargıcı ve infazcısıyız biz.
Yasalar insan yapımıdır. Her insanın, yaşamın genel yasaları yanında kendi özel yasaları vardır.
Karar bu doğrultuda verilir. Bazen hüküm sonrası kırılır kalem. İnfazcı eşliğinde çekilir ceza.

Açığa çıkarmamak gerekir acıyı.
Kendinleyken dilediğin gibi davran. İstediğin kadar acı aynadaki suretine. Ama başkalarının yanında en güçlü sen olmalısın.
Yüreğini yaralamamayı başarabilirsin; dışarıdan bakarsan; soyutlarsan kendini her şeyden, her şeyin gerisinde kalmayı kabullenebilirsen; kendinin, zamanın, ilişkilerin… Uzak durur, seyretmekle yetinirsen tüm olan biteni; yaşamaz, içinde yer almaz, tek seyredersen; yüreğindeki acı çoğalmaz belki.

Sakın acını paylaşmaya çalışma… Acını gözlerine yansıtmaktan sakın! O gözler ki, yaşamın renkleriyle karşılaşmasın..
Görmemek için ölümü, hemen öldür içindeki çocuğu.
Ve kork hata yapmaktan. Öylesine kork ki nefesin kesilsin, hiç başlayamayasın.
Karaya kapat gözlerini; pembeye, maviye, yeşile ve sarıya da…

Kendisi olamayınca inan; her şey, herkes olabiliyor insan.
Güçlüsün sen. Hiç kahkahaya dönüşmeyen ama arandığında yüzünde hep bulunan gülümsemen bu yüzden. Doğruların peşinde koşuyordun; alışık değildin hata yapmaya. Yalanlarla karşılaştın da savruluverdin kuru bir yaprak misali.
Tüm bağlarından kurtulduğunu zannederken kendi zincirlerini oluşturdun; özgürlükten kaçarak hüzün dehlizlerine.

Hep kaçmak… Hazırlıksız yakalanmaktan korkarak. Hüsran, özlem, acı, keder; hüzün renginde ne varsa ördün zindanını. Ve umudu hapsettin içine.

Fiziksel ölümden daha ağırdır; insanın kendi iç dünyasını öldürmesi.
En ağır ceza şu yaşanılası dünyada, susturmaktır kendini. Bağırmamak gidenlerin ardından, haksızlıklara karşı haykırmamak… Yaşarken içini öldürmek, kaçmaktır kendinden. Yaşam alanlarını bir bir bombalayıp kendine ait hiçbir şey bırakmamak, artık kendini unutmak, unutmaya çalışmak…

Sürgün etmek kendimizi içimizden. Hüzne salmak o hep umut dolu yüreğimizi, gülmeye hazır gözlerimizi…

Bazen sevinçten ağlar insan; mutluluktan. Belki hüzünlü ağlayışlarından daha içten. Ki, en güzel gözyaşlarıdır bu dökülen yanaklarından.
Sürgündeki insansa bölünmüştür, kimsesizdir. Hüzünden boğulsa da ağladığı çok nadir. Acı çekmek için çıkmıştır yola. Çekecektir!

Belki mutsuz yaşamına karşı intikam alır kendinden.
En güzeli, en doğruyu ararken kötülüklere arka çıkmaktır bu. Bize hiç yakışmayan. Hiç bizden olmayan…

İnsan doğası gereği hatalarıyla var. Kurgularımız, düşlerimiz, kendimiz için istediklerimiz hep olacak. Hayalgücümüze sınırlar koymak, gerçekleştiremedikler imizden dolayı yılgınlığa kapılmak yanlış.

Samuel Beckett, O, Godotyu bekleyen adam şöyle der:
Hep denedin
Hep yenildin
Bir daha dene
Bir daha yenil
Ama daha güzel yenil

Yaşam bir oyun. Ama önceden yazılmış bir senaryosu olmayan. Doğaçlama yaşarken kimi zaman sürçer dilimiz; hiç düşünmediğimiz sözler dökülür ağzımızdan. Yapmak istediğimiz hareket, kimi kez aşar beden gücümüzü, başaramayız.

Aslolan beyindir, yürektir. Beyindeki düşünme gücü; yürekteki sevgi, umut, cesaret.
Hiçbirşeyin, hiç kimsenin bunları yok etmesine izin vermezken, kendini sürgün etmek hayattan, güzele ulaştırmaz insanı. O aradığı mükemmel olan kilometrelerce uzaklaşır gider.Size ise ardından bakmak kalır....

İnsanın yüreği çabuk çürür.
En fazla kendine acı çektirir insan. En iyi kendini tanır çünkü.

Yaşanılan yüreğe çizikler atmayı sürdürüyor. Derin, uzun çizgiler; hafif küçük sıyrıklar… Hissediyorum, yüreğimin bir yanı çürüyor. Öteki yansa çelik gibi; pırıl pırıl , sağlam; üstündeki pası kazırsam.

Ne yeraltında; ne yeryüzünün doruklarında kendine yer bulamayan rengarenk bir kelebek süzülüyor odama. Gelip kırmızı bir karanfilin üstüne konuyor. Direnç aşılıyor, umudu, geleceği müjdeliyor, düşlerin gerçek olacağı günleri… Gelip tam yüreğimin üstüne konuyor. Açılıyor bir bir goncalar. Bir bağ karanfil oluyorlar kırmızı, tüm sürgünlüğe inat.

Ta uzaklarda bir şeyler kıpırdıyor. Bir aydınlık doğuyor belli belirsiz. Bir yerlerde sabah oluyor mutlaka. Mutlaka şafak söküyor bir yerlerde. Bak, içimizdeki sürgün sürülüyor.

Farkında mısınız? Ay Orada
Yeniden ortaya çıkıyor…

er.turan · « **Yanıtla #1 :** 14 Mart 2007, 20:08:04 »

Resimlerin Görüntülenmesine İzin Verilmiyor. Üye Ol ya da Giriş Yap Resimlerin Görüntülenmesine İzin Verilmiyor. Üye Ol ya da Giriş Yap Resimlerin Görüntülenmesine İzin Verilmiyor. Üye Ol ya da Giriş Yap

PERİ · « **Yanıtla #2 :** 01 Nisan 2007, 04:58:19 »

buralarda bir söz vardır.

gün doğmadan ay doğar.

ayışığıda karanlıkları aydınlatmaya yeter gün doğuncaya kadar da olsa...

emeğine sağlık hofeez.

BİTANEM · « **Yanıtla #3 :** 01 Nisan 2007, 11:20:06 »

emegine saglık arkadaşım

Ayrıntılı Konu Bilgileri

	Sayfa BaşlığıKonu: FARKINDA MISINIZ, AY ORADA	Mesaj SayısıMesaj Sayısı: 3 cevap var
	OkumaGösterim: 1802	Google Özel Arama

Konu / Başlatan	Yanıt	Son İleti
SAGLIKLI MISINIZ, YOKSA DEGIL MISINIZ ? Başlatan orkide Faydalı Bilgiler	0 Yanıt 1056 Gösterim	15 Temmuz 2008, 21:10:18 Gönderen: orkide
ŞİŞT ORADA MISINIZ Başlatan EsRaReNgİz « 1 2 3 » Kaynaşma Alanı	22 Yanıt 4672 Gösterim	24 Ağustos 2010, 16:45:06 Gönderen: leydi
ENAM SURESİ 105. AYETİN, LÜTFEN FARKINDA OLALIM. Başlatan halukgta Din ile İlgili Karışık	0 Yanıt 361 Gösterim	20 Ekim 2019, 11:25:55 Gönderen: halukgta
GÜNÜMÜZDE BİZLERİN, EBU CEHİL İN HATASINA DÜŞTÜĞÜMÜZÜN, FARKINDA BİLE DEĞİLİZ. Başlatan halukgta Din ile İlgili Karışık	0 Yanıt 341 Gösterim	29 Ocak 2020, 14:13:57 Gönderen: halukgta
Oyunların geleceği orada Başlatan delaporta444 Duyurular	0 Yanıt 254 Gösterim	19 Ekim 2020, 15:07:12 Gönderen: delaporta444

Gönderen Konu: FARKINDA MISINIZ, AY ORADA (Okunma sayısı 1802 defa)

ђ๏Ŧєєz

FARKINDA MISINIZ, AY ORADA

er.turan

Ynt: FARKINDA MISINIZ, AY ORADA

PERİ

Ynt: FARKINDA MISINIZ, AY ORADA

BİTANEM

Ynt: FARKINDA MISINIZ, AY ORADA

Konuyu Paylaş

Benzer Konular