Ah sevgilim!
Neden ellerin yok
Neden dokunamıyorum sana
Neden sarılıp
Çekemiyorum kokunu içime?

Kokunu satsalar bana
Deseler” ver ne varsa!”
İlk sözüm;
Yüreğimi verin bana,
Geriye kalan sizindir!


Sonsuz nefeslik bir yaşamdansa
Kokuna adanmış tek nefeslik yaşam isterim,
Uzağında bir yaşam da olmaktansa
Yanında Atlas olurum;sırtımda dünya!
Çünkü dünya bile ağır değil
Senin özlemin kadar sırtımda!

Ama sen…
Ama sen uzak durma,
Olma özlenen
Ve ellerini çekme elimden…

Kahrolası bir çağındayım aşkımın.
Ne çok küfür birikintisi var yüreğimde
Ne çok isyan yağmuru yağar sımsıcak
Ve ne çok arzulu bir yakarış içimde…

Ne olursun delalım!
Ne olursun geceleri çok görme
Çok görme seni bulduğum geceleri bana…
Aydınlıklara yemin ederim ki!
Sen varsın,
Lanet olsun olmadığın,sensiz yaşama!


Şimdi yüreğimin yeni bir keşfindeyim,
Çok sevdiğin müzik eşlik ediyor
Onunla aldatıyorum uzaklığını.
Bir notada çalıyor;
Ama bütün melodiler gizli içinde!

Bir aşk geriliminin piyanodaki iz düşümü
Vuruyor yalnızlığıma,
Umudum odur ki yıkılacak!
Bir dalganın dalgalanışındaki sabırda
Vuruyoruz hasretliğin sesine,
Umudum odur ki dinecek!

Bitecek değil mi bu şiir?
Bitecek tıpkı mesafesel acılarım gibi!
Bitecek senin şuan yürüdüğün yol
Bana geleceğin zaman gibi;
Bitecek elbet…

Bir sana olan sevgim bitmeyecek
Birde sana olan özlemim!
Çünkü biliyorum;
Yanımda da olsan özlerim ben seni
Tıpkı bebeğini severken
Doyamayan bir anne gibi
Doyamayacağım sana,
Doyamayacağım gözlerindeki aydınlığa…