Resimlerin Görüntülenmesine İzin Verilmiyor. Üye Ol ya da Giriş Yap

Zaman içindeki acıyı yıkayacak
Acı zamanla yıkılaca

Sonunu bildiğim hayat oyunlarına tutanak yazdım yine
Payıma düşen ihanetleri aklamak,yazgımı teselli
etmek düştü yine bana..
Sen gittin,ben çizdim isminin üstünü

Yalnızlık durağının istasyon şefi,kalbime,
Sen verdin emiri,sen istedin sonu görmeyi
Bitecek bir şeydi biliyorduk...

Korkuyorduk biçilmiş sonları giyinmeyi,
Umursamıyorduk,mutluyduk..
Güçlüydük,sözüm ona cesurduk her ikimizde...
Ne çok sözler veriyorduk,gideceğimizi hesaba
katmadan günün birinde..

Yalanlar söylüyorduk,pembe yalanlar
Düşler kuruyorduk,gelecek adına
Kucağımıza alacaktık kızımızı dört yıl sonra
Sen öyle çok kaptırmıştın ki kendini
İnanıyordun anlattığın masallara,benim gibi

Bir gün gideceksin dedim,
--Asla,gidecek biri varsa o ben değil sen olacaksın dedin, diğerleri gibi --
Her güzel şey bitmeye mahkumdu aslında,
Kavuşamayacaktık,yazdığımız mutlu masalda

Gerçek günün birinde dikilince karşımıza,
Sert bir yumrukla,dağıldık
Anladık ki,
Bitmeye Mahkum bir aşkın Can Damarının kesilme vakti
Sen suçu bana yıkmaya,kendini haklı çıkarmaya çalıştıkça !!

Anladım ki...
Hayatımda ki tüm hikayelerin sonu aynı bitiyor..

Biten bir aşkın Can Damarını kestim ben...
Sense, susarak uğurladın beni senden...


SENİNLE TOPRAGA GİRERİM DİYENLERİ ÇOK GÖRDÜM...
BEN ÖYLE DİYENLERİ TOPRAGA HEP YANLIZ GÖMDÜM...!!