« : 17 Ağustos 2008, 17:04:04 »
BiR KuTu DoLuSu YaSaM GÖNDeRiYoRuM SaNa..
--------------------------------------------------------------------------------
Bir kutu dolusu yasam gönderiyorum sana, sade bir kurdeleyle süslenmis. Çöz kurdeleyi ve kaldir yavasça
kutunun kapagini…
Kocaman bir firça ve bin renk koydum kutuya bir cennet resmi yapip içine gir diye…
Düsler serpistirdim gizlice, düs kurmayi unutma diye...
Bir tanede elma sekeri yerlestirdim, içindeki çocugu yeniden tadabil diye… Günesin batisini,
billur suyun sesini,
kirmiziyi gelinciklerin safligini, taze ekmegin kokusunu ve bir gülümsemenin sicakligini da sigdirdim. Ruhlarimiz
aç kalmasin
diye…
Kutuya biraz da sevecenlik koydum, güçlü ol diye, çünkü acimasiz olan güçsüzdür.
Beyaz bir güvercin uçup kendi kondu kutuya, barisi ve özgürlügü sunmak için…. Bir buket sevgi, bir yudum ask ve yarim bir elma da
koymadan edemedim.
Paylasmayi animsayalim diye…
Sevdiklerimize onlari sevdigimizi söylemek için yarini beklemeyelim. Hemen simdi bunu yapalim
diye…
Içtenligi, umudu neseyi, bagislayiciligi, özgüveni ve açik yürekliligi unutmadim, ‘Ben’ in disina
çikip bize ulasabilelim
diye…
Son olarak da bir kart ilistirdim kutuya bak bu kartta neler yaziyor. Bu kutunun kapagini her kaldirisinda yasamla
ilgili yepyeni seyler kesfedeceksin. Yasamak için yarini bekleme, al yasami kollarinin arasina ve simsiki saril yasamdan
yalnizca almak yerine ona bir seyler ver.
Kisacasi bütünüyle ‘Insan’ ol. Unutma (!) yasam dokumasi henüz tamamlanmamis,
olaganüstü güzellikte bir duvar halisidir ve sana ait olan boslugu yalniz sen doldurabilirsin.
Kimseyi kirmamak ve üzmemek sartiyla istedigin
her seyi dene …
bir gün sonsuzlugun bulutlarina oturdugunda ne aklin kalsin ne de kirik bir yürek...
Sebepsiz değildi vuslatın hazan olupta gözlerimden süzülmesi
Ukdelerde boğulurken hıçkırıklarım,tebessümü bilmem;o'da neyin nesi
Nüksetmeseydi aynı muzdariplikte zaman yokuşlarda yordu beni hayat
Ahuzar düşmezdi her daim dilime,"MELEKSİN" derdi annem,şimdi olmuşum bedbaht!