acıyı özümsedim
çok az gülümsedim
mutluluk ümidini
inat ettim besledim

dertleri oyalarım
sevgiyi kovalarım
üzmem kimseyi lakin
yüreğimi dağlarım

bugün olmasa bile
bitecek elbet çile
çok ihtiyacım var
sevgiyle uzanan ele

doğa tabiat çiçek
baharlar gene gelecek
asık suratlı kader
bir gün banada gülecek

yar nazarında sevgim
üçbeş kuruş anca etti
şöyle böyle der iken
bu şiirde böyle bitti