Sen rengiysen çiçeklerin
Çiçek sensen yaprak benim
Durusuysan güvercinin
Telek sensen, kanat benim.


Sen bir tutam bulut olsan
Gelip mahpusumda bulsan
Koğuş canlarıma yağsan
Hüzün sensen, sevgi benim.


Sen yol olsan gecip giden
Kenarında otlar biten
Kah çakıllı, kah diken
Yol sen isen, yolcu benim.


Sen ekilsen toprak gibi
Arpa gibi, buğday gibi
Diyor isem var sebebi
Ekin sensen, harman benim.


Sen saz olsan altı telli
Bülbül gibi sirin dilli
Selvi gibi ince belli
Saz sen isen, mızrap benim.


Sen ansızın gitsen dara
Sevda için düşsen kora
Yanıp gitsen cıra cıra
Dar sen isen, urgan benim.


Sen dağ olsan başı karlı
Yazı güzel, kışı zorlu
Ateş yaksan öyle harlı
Dağ sen isen, duman benim.


Sen çınarsın çağlar görmüş
Rüzgarlara gönül vermiş
Bu dünyada devran sürmüş
Tarih sensen, yazan benim.


Sen halk olsan yok edilen
Biliyorum, bitmez çilen
Acın çoktur, yoktur bilen
Halk sen isen, ölen benim.


Sen olsaydın kara tren
Bizi diyarlara götüren
Mutlu haberler getiren
Tren sen sensen, diyar benim.


Sen olsaydın yeşil yakut
Aşkta yoktur sinir, hudut
Al elimi sevdiğim tut
Yakut sensen, sarraf benim.


Sen güneş ol dünyamıza
Ovamıza, yaylamıza
Doğsan birden kalbimize
Güneş sensen, ışık benim.


Sen bir türkü olsan, dertli
Hem hüzünlü, hem kederli
Olmadın ki hiç neşeli
Türkü sensen, ozan benim......ozan benim! ! !