Ben, böyle olmamalıydım

İsmini duyunca, boynum düşmeliydi omzuma.

İçime bir ateş düşmeliydi

Ayaklarımın feri kesilmeliydi.

Kendimden geçmeliydim sonra...

Adını sayıklamalıydım, adımı unuttuğumda

Ama bunu kimse duymamalıydı,

Seni, mahşere kadar saklamalıydım.

Ben böyle olmamalıydım

Nisan akşamlarını ıslatırken yağmur

Bahar, şarkılarını söylerken karanlığa

Çalan her kapıya `sensin` diye koşmalıydım.

Ayak sesleri gelmeliydi uzaktan

Ben hep sana yormalıydım.

Gece yıldızlarını serpince göğe

Seni görmek için uyumalıydım.

Şarkılar kime söylenirse söylensin

Sana diye dinlemeliydim.

Türküler dolmalıydı odama,

Ben bir selvi boylu yârdan ayrıldım deyince bir ses

Selvi boylu yâr sen olmalıydın

Kömür gözlüm ateşine düşeli

Senin için söylenmiş söz olmalıydı.

Bir mey yokluğuna ağlamalıydı delice

Bir keman, incecik çığlık olmalıydı

Ama bunu kimse bilmemeliydi,

Seni mahşere kadar saklamalıydım.

Böyle olmamalıydım,

Kelimeler taif'i taşıyınca kulaklarıma

Daha yüzüme çarpmadan taif rüzgarı,

Taşların izi çıkmalıydı yüzümde.

Uhud anılırken, dişlerime sızı düşmeliydi.

Haremde bir ikindi vakti

Kem gözler çevrilince sana

Ve vefasız eller uzanınca yakana

İçim daralmalı, nefesim kesilmeliydi.

Sen ötelere hazırlanırken,

Öteler senin için süslenirken,

Son kez baktığın pencerede hayal edip seni,

Perdenin son kez kapanması gibi,

Kapanmalıydı gözlerim.

Sonra içime doğru gerilip,

Seni bize lutfedenin ismini haykırıp,

'Allah(c.c.) ' deyip,

Düşmeliydim yere.

Ama bunu kimse bilmemeliydi.

Seni mahşere kadar saklamalıydım.

Ve mahşer günü...

Uzaktan seni seyretsem.

Sana yakın olmak için can atsam.

Beni engelleseler,

'sen kim yakınlık kim? ' deseler.

Ben ağlamaktan konuşamasam.

Gözlerini çevirsen bana.

'Benim cennetim bana bakan gözlerindir.'

Ve tebessüm etsen.

Ama bunu kimse görmese,

Seni ebede kadar saklasam.....



Dursun Ali ERZINCANLI