Resimlerin Görüntülenmesine İzin Verilmiyor. Üye Ol ya da Giriş Yap

Ateist bir adam bir gün ormanda geziyor ve etrafindaki güzelliklere bakıyormuş.

- “Evrim ne güzellikler yaratıyor!” diye düşünüp mest oluyormuş.

Birden arkasında kocaman bir ayı belirmiş ve onu kovalamaya başlamış.

Adam bütün gücüyle kaçıyormus ama her arkasına bakışta ayının daha yaklasmış olduğunu farkediyormuş.

Dakikalarca süren bir kaçışın sonunda adamın ayağı yerdeki dala takılmış, ayı adamın üzerine atlamış, pençesini kaldırmış.

Tam vurmaya hazırlanırken adam;

“Allahım..” diye bağırmış.

Bir anda zaman durmuş, ayı donmuş, ormandaki nehir bile akmaz olmuş.

Bir anda orman kararmış ve gökyüzünden bir ışık hüzmesi adamın uzerine parlamış.

Çok derinden gelen ilahi bir ses, adama:

- “Yıllarca bana inanmadın, yaratılışı kozmik bir kazaya bağladın, sana bu durumda yardım etmemi mi istiyorsun? Seni sevgili bir
kulum mu saymalıyım?” demiş.

Adam utanc içinde:

- “Biliyorum bunca yıldan sonra dindar biri olmayı istemem haksızlık, ama belki Ayıyı dindar
yapabilirsiniz..” demiş.

Ses:

- “Peki.” diye karşılık vermiş ve ışık kaybolmuş.

Nehir tekrar akmaya başlamış.

Herşey eski haline dönmüş.

Ayı pençesini indirmiş, iki pençesini de göğe doğru çevirmiş, ve konuşmaya başlamış:

- “Allahım, senin rızan için oruç tuttum, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun verdiğin nimetlere..”