Ayrıntılı Konu Bilgileri
Sayfa BaşlığıKonu: ANNE VE BABAMA MEKTUP
Mesaj SayısıMesaj Sayısı: 0 cevap var
OkumaGösterim: 1396
Google Özel Arama

Gönderen Konu: ANNE VE BABAMA MEKTUP  (Okunma sayısı 1396 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

    orkide

  • Özel Üye
  • *

  • İleti: 5263
  • Nerden: Almanya
  • Rep: +1521/-1
  • Cinsiyet: Bayan
    • Profili Görüntüle
  • Çevrimdışı
ANNE VE BABAMA MEKTUP
« : 21 Kasım 2008, 21:25:19 »


 



 Ben Gencim

Ben gencim, bana bir seyler oluyor. Boyum büyüyor, gelisiyorum, boyumun büyüdügü tepeden bakinca her sey degisik görünüyor. Kabima sigmamaya basladim. Duygularim boyumdan da hizli büyüyor, dur durak bilmeden kosuyor ve daldan dala konuyor.'Babam annem çok cahil, kimse bir sey bilmiyor ve ben aslinda çok sey biliyorum oysa kimse beni dinlemiyor ve anlamiyor' gibi geliyor bana.

Ben gencim, evet kabima sigamiyorum, kendime yeni bir durus, yeni bir tarz olusturma ihtiyacindayim. Evde duramiyorum. Arkadaslarim benim her seyimmis gibi geliyor. Onlarla gece gündüz otursam, konussak, hayal kursak, çocuklar gibi kosup ziplasak ve kimse bana karismasa istiyorum. 'Boyun büyüdü, koca adam oldun' diyorlar bana, oysa içimdeki çocuk hâlâ at kosturuyor. Tabi ki boyum kadar olgunlasacagim fakat zamanla.

Siz büyükler ne kadar sabirsiz ve acelecisiniz farkindamisiniz? Söylediginiz her sey ters geliyor bana, ne zaman itiraz penceresinden uzansa cümlelerim, tenkit ve azarlama sogugunda kiragi çaliyor filizlerimi. 'Sen de kimsin ki, nasil büyüklerinle böyle konusursun.' deyip susturuyorsunuz. Oysa siz büyükler onaylamadiginiz bir durumla karsilastiginizda, 'Aman incinmesin' ya da 'ayip olur' veya 'el ne der' diye, çogunlukla susuyor, yüzlerine karsi onayliyor daha sonra da, ya arkalarindan konusuyor veya içinize atip, bir süre sonra patlayacak kadar biriktiriyorsunuz.

Ben ise simdi yanlis olsa bile sizinle açik açik konusmak istiyorum fakat bu seferde beni dinlemeye tahammül edemiyor ve beni hemen susturuyorsunuz. Simdi size soruyorum, nasil dogru konusulur, nasil itiraz edilir, ne zaman ve nasil hakkimi koruyabilirim? Bunu bana siz ögretmezseniz kim ögretecek? Beni sürekli susturur ve bastirirsaniz bende size benzerim, ve fakat size benzemek istedigimi kim söyledi?

Ben gencim, birakin itiraz edeyim, birakin elestireyim, biraz idare edin ne olur? Çalkalaniyorum hayat denizinin dalgalarinda. Nasil olursam kendim olurum bilmiyorum. Sürekli itirazlari bastirilanlar, hayatta da itiraz etmeyi unutuyor, kendinize bakin beni daha iyi anlarsiniz. Simdi itirazlarim anlamsiz olabilir fakat zamanla bu da oturacak. Bazen saçmaladigimin farkindayim fakat engel olamiyorum. Bazen duymazdan, bazen görmezden geliverin, bazen susuverin ne olur?

Ben gencim, nasil durursam, nasil bakarsam daha alimli, daha güzel ya da yakisikli olurum bilmiyorum, deniyorum. Diken gibi saçlarla ilgi toplar miyim acaba. Ya da bende nasil duruyor söyle bol, düsecek gibi duran pantolonlar. Bunlarin hepsi bana yabanci ve zor geliyor aslinda, fakat arkadaslarimdan ayri düsmek ve onlardan farkli olmak istemiyorum. Her yaptiklari bana güzel geliyor, onlar gibi olmazsam bana ilgi göstermezler ve yanlarinda küçük düserim, belki de dislarlar diye korkuyorum. Onlara benzedigimde kendimi daha güçlü ve güvenli hissediyorum.

Ben gencim, anne babacigim beni bu halimle sevmenizi o kadar çok istiyorum ki. Ne olur azicik geç kalsam, ne olur ben de yetiskin gibi muamele görsem, ne olur eve girer girmez elestiri oklari üzerime yagmasa ve gönlüm yaralanmasa. Eve girdigimde asik yüzlerinizle karsilasmak bazen bir kâbus gibi beni korkutuyor.

Ben gencim, tamam siz de anne-babasiniz, elbette sinir koyacaksiniz ve benim bilmedigim tehlikelere karsi beni uyaracaksiniz fakat sizi dinleyebilmem ve görebilmem için benim seviyemde ve benim kulvarimda bulunup elimden tutmali ve sevgiyle gözlerime bakmalisiniz. Hiçbir seyimi ve hiçbir yaptigimi begenmeyince, kendimi ise yaramaz ve degersiz birisi gibi hissediyorum. O zamanda kendime güvenim azaliyor, moralim bozuluyor ve gerginlesiyorum.Nadiren söylediginiz o 'seni elbette seviyoruz' sözü ise yakinimdan bile geçmiyor, çünkü yakinlarimda bana sürekli igne gibi batan ve sizden uzaklastiran tenkit edici, asagilayici sözleriniz var.

Ben gencim, hayata, kendime ait pencereden bakmak istiyorum. Sizin pencerenizden bakmami istemeyin benden. Tamamen basi bos birakmaniz da isime gelmez. Sevin, koruyun fakat o koruma ipini boynumdan çikarin ki beni bogmasin. Beni sürekli korumaniza, benim adima düsünmenize degil, benim düsünmemi saglamaniza ihtiyacim var. Bazen öyle oluyor ki, o tenkitlerinizi ve asagilayan cümlelerinizi duymamak için eve bile gelmek istemiyorum. Size hep karsi çikiyor ve hiçbir seyi kabul etmiyor gibi görünsem de, içimde size karsi çok büyük sevgi ve ihtiyaç var. Sizin sartsiz sevgi ve güveniniz benim siçrama tahtam gibi. Siz benim gerçegi görmemi sefkatli sözlerle saglayin ve bana sartsiz saygi duyun ve zaman taniyin.

Bana verdiginiz bütün o güzel sözlerin hepsi zihnimde fakat ben daha iç dünyamin dalgalanmasini durduramadigim için sanki hiç söylenmemis ve beni etkilememis gibi görünüyor olabilir. Siz bu sasirtici görüntüye inanmayin. Hiçbirinin bosa gitmedigini göreceksiniz. Yeter ki, ben dalgalarla bogusurken elimi birakmayin. Sizden koparsam ya bogulur giderim ya da baska sahillerde gözümü açabilirim.

Ben gencim, duygularimi ve aklimi siz beslemezseniz, ben baska beslenme kaynagi bulmak zorunda kalabilirim. Benim odama, giysilerime karismayin. Sadece olmasi gerekeni söyleyin birakin. Ben evime içim rahat olarak rahat gidip gelebilmeliyim. Beni hep seveceginizi ve hiç yalniz birakmayacaginizi bilmeme her zamankinden çok ihtiyacim var.Hele arkadaslarimi hiç elestirmeyin. Onlar benim en önemli destegim. Onlarsiz kalirsam yikilirim. Ufak tefek yanlislarima göz yumun. Mükemmeliyetçi oldugunuzda, hiç begenmeyip daha iyisini yapmami beklediginizde ümitsizlige düser, hiçten her seyi birakabilirim.

Içimde çok git gel ler yasiyorum. Neyi istedigimi, neyi sevdigimi, hangisinin dogru oldugunu çogu zaman karistiriyorum. Düsünmeye ve bulmaya ihtiyacim. Bu zamana kadar ki bana verdiklerinizle hareket ediyor zihnim. Daha çok kavgalariniz ve elestirileriniz kalici olmus. Siz huzurlu ve mutlu oldugunuzda kendimi çok daha güçlü ve zorluklarla mücadele edebilecek yetenekte görüyorum. Siz kavga edip huzursuzluk yasadiginizda, ayagimin altindaki zemin kayiyor gibi hissediyorum.

Ben gencim, yüzümdeki bir sivilce beni allak bullak ettiginde ve ayna ile siki fiki oldugumda o beni küçümsemeniz ve anlamamaniz var ya, çok canimi acitiyor. Odamdaki resimler ve daginiklik korkutmasin sizi. Kafamin içi daginik da ondan böyle. Siz aslinda arada sirada benim size yaklastigimi ve sirinlestigimi fark edemeyecek kadar yanlislarima takilisiniz. O dönemlerimi bir yakalayabilseniz ve beni anlamaya çalissaniz, iki taraf da çok mutlu olabilir inanin.

Ben gencim, arkadaslarimla tanisin, eve çagirin ve onlari benim gözlerimle görmeye çalisin, nasihatleri hiç dinlemedigimizi gördügünüz halde, devam etmenize sasiriyorum. Elâlemin sözüne çok bakiyorsunuz. 'aaaaaa çok yüz veriyorsun, bu kiyafette ne böyle?sizin delikanli saçlarini mi uzatmis öyle ya da kizinizin üstündekilerde ne öyle, ne olacak, zamane çocuklari, bana göre hiç yakismamis. Simdiden bu kadar yüz verirseniz daha sonra hiç basa çikamazsiniz.' gibi sözler sizi ne çabuk etkiliyor? Onlari dinlediginiz kadar beni dinleseniz daha kolay anlasiriz. Alinmayin ama anne-babacigim, hiç benim sorunlarim ve ihtiyaçlarim hakkinda kitap okudunuz mu? Hayir ya da evet derken neye göre diyorsunuz? 'Acaba biz nasil davranirsak dogru olur' sorusu var mi zihninizde? Eger yoksa Allah iki tarafinda yardimcisi olsun, demek ki daha çok düsüp kalkacagiz ve çok yara alacagiz. Çünkü, 'Bilmeyen el hüner üretmez.' demis büyükler. Bildiklerinin ve yaptiklarinin tamaminin dogru oldugunu düsünmek kadar tehlikeli bir sey yoktur.

Ben gencim, bir gün öfkemin rengi gözlerime vurdugunda, 'Sizden nefret ediyorum, bu evde yasanmaz' deyip kapiyi çarpip çiktigimda, bunu söyleyen dilim ve giden sadece bedenim, kalbim ise sizin yaninizda atiyor olacak inanin. Ben saga sola zikzaklar çizerken kimi zaman dibe çökersem, iyi arkadaslar, verdiginiz güven ve sabriniz, benim en iyi ilacim olacaktir. Unutmayin, kanimin deli deli aktigi bu zamanlarda beni idare etmenize ihtiyacim var.

Ben gencim, taktire, tesekküre ve azda olsa basardigim seyleri bilmeye hava kadar ihtiyacim var. Siz benim yanimda misiniz karsimda misiniz, sözlerinizin renginden ve gözlerinizin mesajindan derhal anlasiliyor. Yanimda olmaniz size olan bagliligimi artiriyor. Nereye güçlü bir bag ile baglansam, orada kalmaya müsaitim. Ben size baglanmak ve sizinle kalmak istiyorum. Bana bu firsati verin olurmu?

Ben gencim, bazen sizinle ve akrabalarimla birlikte görünmek bile istemiyorum. Bu geçici, ne olur beni anlayin. Sizin yapamadiklarinizi yapmam ya da yaptiginiz yanlislari yapmamam için gözünüzün üzerimde olmasi beni boguyor. 'Yapma yapma' diye sürekli söylediginiz seyler daha kalici oluyor, farkinda degilsiniz. Benim yapmamam gerekenlerden ziyade yapmam gerekenleri bilmeye ihtiyacim var. Beni kendinizle ve baskalariyla mukayese ediyorsunuz, ben de sizi baska anne babalarla mukayese etsem hosunuza gidermi?

Ben gencim, sanki siz her yaptiginizi dogru görüyor ve hiç beni kale almiyor, adam yerine koymuyorsunuz gibi hissediyorum. Bu da benim size yakinlasmami engelliyor.

Biliyorum geçecek bu zikzaklar, her gecenin sabahinin oldugundan, her firtinanin duruldugundan ve her kisin bir baharinin oldugundan biliyorum. Kusluk vakti yakin anne ve babacigim. Az daha sabir lütfen, beni olgunlastiracak kontrollü serbestlik ve degerlerinizi gün isigi niyetine bekliyorum. Sizi seven ve anlayan ve fakat daha çok da anlasilmayi bekleyen genç bir çocugunuz var, zor da olsa realitemiz bu.

Ben gencim, her seye ragmen siz dünyanin en iyi anne babalarisiniz. Bizlere ragmen gene iyisiniz, sizleri çok seviyorum. Yakinda fazlasiyla geri ödeme yapmak kaydiyla gönül hesabima karsiliksiz saygi, güven ve sevgi yatirilmasini acilen talep ediyorum. Sizi ömür boyu gönlünde yasatacak, bas taci yapacak, sözlerinizi dinleyecek, sizinle ilgilenecek ve fakat kumandasini size asla vermeyecek olan ve duaniza muhtaç genç çocugunuz.
----------
Resimlerin Görüntülenmesine İzin Verilmiyor. Üye Ol ya da Giriş Yap

            AÇIK KALPLE KONUŞAN DÜŞMAN, İÇİNDEN PAZARLIKLI DOSTTAN DAHA iyidir.


Paylaş delicious Paylaş digg Paylaş facebook Paylaş furl Paylaş linkedin Paylaş myspace Paylaş reddit Paylaş stumble Paylaş technorati Paylaş twitter
 

Benzer Konular

  Konu / Başlatan Yanıt Son İleti
2 Yanıt
1563 Gösterim
Son İleti 15 Nisan 2007, 14:08:37
Gönderen: HASRETIM
0 Yanıt
972 Gösterim
Son İleti 01 Nisan 2008, 22:04:06
Gönderen: orkide
0 Yanıt
939 Gösterim
Son İleti 10 Nisan 2008, 22:10:59
Gönderen: sevdaligul
1 Yanıt
1068 Gösterim
Son İleti 18 Haziran 2008, 23:17:26
Gönderen: iğneci
2 Yanıt
1614 Gösterim
Son İleti 09 Ekim 2017, 18:49:43
Gönderen: akademi dedektif