Uzaklarda bir
köyde, çocugu dogmadan kocası

ölmüs, tek basina yasayan hamile bir kadin kendisine arkadas olmasi
açisindan dagda yarali olarak buldugu bir gelincigi evinde beslemeye
baslar.

Gelincik kadinin yanindan
bir an bile ayrilmaz.


Her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da, oldukça

uysallasir. Bir kaç ay sonra kadinin çocugu dogar.

Tek basina tüm zorluklara gögüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadir.


Günler geçer ve kadin bir
gün bir kaç dakikaliginada

olsa evden ayrilmak ve yavrusunu evde birakmak

zorunda kalir...
Gelincikle bebek evde yalniz
kalmislardir. Aradan biraz

zaman geçer ve anne eve gelir. Gelincigi ve kanli agzını

görür. Anne çıldırmışcasına gelincige saldırır ve oracıkta öldürür
hayvanı.

Tam o sırada içerdeki odadan
bir bebek sesi duyulur. Anne odaya yönelir...

ve odada beşiği, beşiğin içindeki bebegi ve

bebegin yanında duran

parçalanmış bir yılanı görür...


Einstein'in söyledigi rivayet edilen

bir söz var:

"İnsanlardaki önyargıyı parçalamak benim atomu

parçalamamdan çok

daha zor"