Güneşli bir gündü. Kadın parkta yanında oturan adama "Bakın, salıncakta
sallanan şu kırmızı kazaklı çocuk benim o lum" dedi.

Adam gülümseyerek "Güzel bir o lunuz var" dedi. "Di er salıncaktaki mavi
kazaklı çocukda benim o lum"
Sonra saatine baktı ve "Heyyy, erdem, sanırım artık gitme zamanı" diye
seslendi o luna.
Çocuk salıncakta yükselirken "Beş dakika daha baba, lütfen yalnızca beş
dakika daha" diye karşılık verdi babasına.
Adam başını "peki" anlamında sallayınca çocuk neşeyle sallanmaya devam
etti.
Dakikalar sonra adam aya a kalkarak tekrar seslendi o luna "erdem, artık
gidelim mi, ne dersin?"
Çocuk yine gitmeye isteksiz "Ne olur baba, beş dakika daha, lütfen, beş
dakika daha" diye ba ırdı babasına.
Adam" Tamam" deyince çocuk kahkahalar atarak sallanmaya devam etti.
Sonunda kadın dayanamadı ve sesinde gizli bir hayranlıkla "Ne kadar
sabırlı bir babasınız" dedi .
Adam gülümsedi kadına. "Sabır de il yaptı ım bayan" dedi. "Büyük o lum
Tamer'i geçen yıl burada sarhoş bir sürücünün çarpması sonucu kaybettim.
Buraya yakın yolda bisiklet sürüyordu. Tamer'e hiç yeterince zaman
ayırmamıstım. Oysa şimdi onunla beş dakika daha fazla birlikte olabilmek
için herşeyi yapardım. erdem'la ayni hatayı yapmayaca ıma söz verdim kendi
kendime..

O her "Beş dakika daha baba" dedi i zaman , oyun oynamak için beş dakika
daha kazandı ını düşünüyor, oysa işin gerçe i ne biliyor musunuz?
Ben onu oyun oynarken beş dakika daha fazla izleyebiliyorum, asıl kazanan benim"

çok acı bir durum.Allah kimseye evlat acısı göstermesin inşallah.

ilk çocuğunun kaybını diğer çocuğu ile teselli ediyor olmak zor olmalı.

bende üzüldüm şimdi ya